Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
korkuların güzel olduğu yürekte sevinçlerle mutlulukların güzellik derecesini belirtmem için kelime bulamıyorum sanırım mükemmel ötesi olur...
şiirde bir derinlik var insanı düşüncelere sevkeden kutlarım ramazan kardeşim
korku;
yoldan çıkarınca korkanı,
en çok korkutanı avlar..
Dede Korkut'a yarenlik ederken,
efil efil kafese sığdık da,
üşüttük bensiz kalan sensizliğin acısını..
La Fontaine..uyur gezerdi,
O'na bu yüzden sığamadık laf aramızda :)
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta