Korkular Şiiri - Yusuf Işık 3

KORKULAR

apansız geldiğinde aklıma
gizemli bir aşk kitabının
sarı sıcak sayfalarında
düşlerimle yaşıyordum
ıpıslak dokunuşların
yarım kalan öpüşlerin
taze toprak kokulu şehirde
bahara yetişmeye çalışan sevdalıların
öykülerine dalmıştım
madem geldin
gitme,kal
diyeceklerim var sana
ama önce
inimden çıkmam gerek
şırıl şırıl akan bir derenin
su sesinde buldum kendimi
burda da yağmur var
üşümekten korktuğumdan
atamıyorum dışarı kendimi
dokunacak kimsem de yok
yüreğiyle ısıtacak kimsem de
şimdi ayrımsıyorum ki
biz de böyle yaşamıştık
bizim olan öykümüzü
usuma düşmen de bundanmış
düş dolu şiirlere sarılmam
her esintide
her kokuda
imgelere dalmam
uykusuz geçen gecelerin
saf karanlıklarında
sokağa çıkma korkularım
her sabah
içime işleyen kırağı da bundan
geri dönüşlerin ortasında
asılı kaldım
ne acılara
ne sevinçlere
felsefi bir anlam yükleyemiyorum
böyle ıssız ve su sesindeydi
kar beyaz yüzünü
avuçlarıma aldığımda
gözlerimiz yumulu
yüreğimiz tasasız
ruhumuz bentler aşmaktaydı
ürpermelerimizden korkmuyorduk
oysa şimdi
yapay dünyamda
yoksul ve terkedilmiş gibiyim
elimden düşüyor
gizemli aşk kitabı
sonunu okuyamıyorum
başım yastığa düşmeden önce
korkularım ağır bastı
ya benziyorsa
bizim öykümüze diye..26.12.09