..KORKU ve ÜMİT Şiiri - Onur Bilge

Aşk uçurumun dibinde can veriyor
Bir gece başlıyor çığlıklarla
Azap dolu rüyalar yaşıyorum

Masal umudu beklenen son
Kabıma sığmıyor taşıyorum

Yağmur korkunç gürültülerle gökleri
Şeytani bir çift lacivert göz
Mücevheri çatlatıyor

Bir yarasa dalıyor içeri
Telâşlı telâşlı kanat çırpıyor
Duvarlara yere camlara çarpıyor
Geceden kara
Geceden ıslak yağlı ve soğuk
Yumuşak kadife kanatların
Perdelerine takılıyor parmaklarım
Ölümün serinliğini duyuyorum
Ürperiyorum

Onda kendimi görüyorum
Telâşlı çırpınışları ruhumun
Kör gibi çarpışım şuraya buraya
Karanlığı yüreğimin
Gözlerimin ıslaklığı
Yalnız avuçlarımdaki soğukluk
İçimin titreyişi ürpertisi ölümün

Perdeler ağarmaya başlıyor
Sabah oluyor
Rüzgârlar ufukta tutuyor karanlığı
Damla damla yıkıyor yağmurlar
Karanlık laciverde maviye
Pembeye sarıya dönüyor ağarıyor
Mucizeymiş gibi şaşıyorum

Yakıtı tükeniyor yıldızların
Sokak lambaları sönüyor

Ezanın hüzünlü yankıları
Huzur veriyor
Sessizlikle en güzel ses iç içe
Yaratanı ve
Yaratılışı düşündürüyor

Gafletime dönüyorum
''Belki bağışlar" diyorum
Bir umut