Bir kelime kaçar dişlerimin arasından
Nedamet fısıltılarım ayyuka çıkar
Çözülür ayaklarımdan bir gece yarısı
At gibi koşmamı önleyen prangalar
Günde üç öğün ıssız çöllerde
Kızıl çiçekler toplarım
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
