Cüsseme ehvam yapışır, ruhumu bir korku bürür,
Kapkara ifrit bi gece, bekle ki doğsun güneşim..
Perdeler rüzgarla fora, gölgeler ardımda yürür,
Beynimden inip aşağı, gövdemi kaplar ateşim..
Ben beni bildim bileli, korkulu düştür geceler,
Her gece kulaklarıma, ne vesveseler heceler,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Sevgili Ahmet Bey
SU GİBİ Şiir Grubumuz 25.07.2005 tarihinde kuruldu...
katkılarınız ve desteklerinizle bugünlere kadar geldi...
tartışmalar oldu, acılar paylaşıldı ve mutluluklar çoğaldı...
ve edebi adımlarımız güçlendi...
31.01.2008 tarihinde kapanacak olan grubumuzu önemsediğiniz,
çalışmalarımıza eşlik ettiğiniz için teşekkür ederim...
edebiyat adına, şiir adına daim başarılar dilerim...
Merâl Özcan
Dünya da bir ben gibiyim, var mıdır? bilmem ki eşim
şiir gerçekten çok güzel...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta