Bilmece gibi karmaşık, karanlık dünyada,
Korku ve cehaletin gölgesinde kaybolanlar var.
Bakışları donmuş, yürekleri sıkıntı içinde,
Bir sessiz çığlık yükselir, umutsuzlukla sarılanlar arasında.
Korku, zihinleri sarmış bir zehir gibi yayılır,
Bilinmezlikle örülü duvarlar örerek insanları esir alır.
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta