En cesur çocuğuydum korku ülkesinin,
En büyük günahımdı masumiyetim.
Biriktirdiğim zamanlar değildi harcadığım,
Ben en çok harcadığım zamanları biriktirdim.
Eldiveninden çekilen parmakları gibi
Bir boşluğa itilirken hep yalnızlığı bildim,
Denize düştüğüm zamanlarda sarılacak.
Belki de hep o yüzden “yalın” halde kaldı kelimelerim
Ve belki de hep o yüzden yalın halde kalacak.
En aydınlık yüzüydüm karanlık şehirlerin,
En sessiz çocuğuydum, huzur bozan gürültülerin.
Mor akşamlara takılırken uçurtmalarım.
Hep kırık kanadına takıldı akşamlarım kuşların.
Belki de hep o yüzden sevdim ölümü anlatan şiirleri,
Belki de o yüzden birikirdim şarkıları:
“Ben ölürsem akşam üstü ölürüm”
En cesur çocuğuyum ya korku ülkesinin
Ne yalnızlıktan acır canım.
Ne de ölmekten korkarım.
En doğru yalanları hep ben söylerim,
Aşka erişmeyim bunda da varsa yalanım!
Ekim’12
Mehmed AksuKayıt Tarihi : 9.1.2013 22:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmed Aksu](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/09/korku-ulkesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!