KORKU MESNEVİSİ
Korku yaman paradoks “korkak” dediğimiz kim
“De bana Tarih Baba -Ey cüppesiz muallim! ”-
Rahmin karanlığından güneşe çıktığın gün
Korku seninle büyür sen korkuyla büyürsün
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta