Korku Kaderi Şiiri - Hasan Uzel

Bir korku sarar ki içini
Eritir,kemirir an ve an
O korkunun adıdır
Girdiğin günah,ey insan !
Bir sistemin parçasının sende inan
Kâh güler kâh ağlarsın
Hiçbir zaman o sistem den
Başını bile çıkartamassın..
Her duygu proglramlanmış formül formül
Kıyıya vuran dalganın şiddeti bile..
Güldüğün anların saniyesi ile
Döktüğün yaşların tuzu bile...
Sana biçilen rol insan olmaktır
Her ne kadar istemesende
Kıskanma gökte ki yıldızı sakın
Olamazsın bir güneş yalan dünya ya bu kadar yakın...
Var bir sahibin,kontrol eden her hareketin
Anlamsız değil elbet her hata işlediğin
Yeşeren her ağaç bir gün sararıp düşer yaprak yaprak
Tek tesellisi elbet bir gün olması açacak...