Korku İmparatorluğu

Bir okul çıkışında
Hiç gördünüz mü öğrencileri
Hiç düşündünüz mü bekleyenleri
Sanki mahşer yeri gibi okul önleri

Ne kadar öğrenci o kadar ana
Ne kadar öğrenci o kadar baba
Polis, koruma, güvenlik çemberi
Korku, endişe gergin yüzleri

Durum o kadar ciddi ki
Hazin, üzücü, düşündürücü
Durum o kadar karanlık ki
Korkular o kadar ilerlemiş ki

Bitmiş!
Sevgi, saygı, güven, huzur
Yenilmişiz zalimlere
Teslim olmuşuz korkulara
Güçsüz, mutsuz, umutsuz
Bırakılmışız yüz üstü.

Bu irinli günler bu genişlik bu uzaklık
Korkunun birleştirdiği bu biçimsizlik
Duyulmuyor şikayet iniltileri

* * *

Yıpranmış umutlar, belirsiz yarınlar
Ona, sana, bana azar, onların cebinde tomar

Karnı toklara vız geçiyor hayat
Can çekişiyor müzik, kültür, sanat

Hiç niyetleri yok görmeye hiç birimizi
Kıçlarında oturdukları koltuğun izi

Tahvilleri, senetleri, incileri mincileri
Menkulleri, kıymetleri tıkırında işleri

Teslim almış koca ülkeyi çocuk çetecileri