Korku Duyulmuyor ki Şiiri - Mehmet İslami

Tan yeri atması yaklaştı ama
Bismillâh diyerek kayılmıyor ki
Delinen dizine vurararak yama
Can düşmanımıza kıyılmıyor ki

Yanlışa sapanı düzeltemeyiz
Kini buğuzunu çözeltemeyiz
Yalâkta yalını azaltamayız
Ayak yalamağa doyulmuyor ki

Anadır; anası yanında olan
Şek şüphe yok biziz peşinden gelen
Âlemi fenâdan kurtulur, ölen
Hakikâkete haktır deyilmiyor ki

Her doğan türk nesil eroğlu erdir
Vatanı dünyada her türlü yerdir
Yaratan bir yaratılanda birdir
Âlimler korkudan bayılmıyorki

İlmi nasîhatı edip söyledik
Aman bedenlerden açmayın gedik
Uyulmuyor Hakka! Demek bilmedik
Raht seyraneleri soyulmuyor ki

Kurdu çoban tutmuş sürüye katmış
Çobana güvenip uzanıp yatmış
Tevekkül var deyip tedbiri atmış
Hiç tane koyunlar sağılmıyor ki

Sen tedbirini al takdir Âllâh’tan
İşte tevekkül bu yemîn billâhtan
Emr-i İlâhîye uymaz eyvahtan
Yaratandan korku duyulmuyor ki

Dertliler dertmendi bulduğu zaman
Bacadan göklere yükselir duman
Eğer ki zayıfsa dîn ile imân
Va’zı hakikate uyulmuyor ki

Bülbül sitem etmiş sevdiği güle
Gülü soldurandır çektiği çile
Rabbenâ hep bana ameller ile
İki metre yere sığılmıyor ki

Câhilde hamd eksik zenginde şükür
Zangin böbürlenir, kin tutar fakir
Sahte müslümanın canına tükür
Hâyâsız gafletten ayılmıyor ki

Şuur sâhibidir Enbiyâ, eren
Rahmet-i Rahmândır bizi gönderen
Irak, Suriyeye Mehemmed giren
Libyâ düşmanlara koyulmuyor ki

Canlı bir cenâze iken dikilen
Âriftir; ölümü mukadder bilen
Ölüdür Rabbine varınca gülen
Odunlar hikmete eğilmiyor ki

Ne derler ki sorsan; Îmândan önce
Nedir muadili olan şey sence?
“Hubbül Vatan minel Îmân”dır Dînce
İSLÂM’ın kaftanı giyilmiyor ki

Mahdumdur der kıyılmıyor İSLÂMİ
Yüklese sırtına derdi elemi
Almadı; Tufan-ı Nûhtaki gemi
Gönül küsmüş hatır sayılmıyor ki