Korku Bekçileri... Şiiri - Aysun Akça

Kifayetsiz kalmış öksüz çocuklar gibi
Usum daki kelimeler..
Gücüm yetmiyor takatsiz kalmış
Tüm evren karşımda
Kolları sarıp sarmalamış
Ahtapot gibi sıkı sıkıya
Ah melankolik hallerim
Uçsuz bucaksız bir vaha
Ne serap görmeye yetecek inanç
Nede kurtuluş denen
Ümide umuda giden kapının
Yönünü bulacak bir pusulam kaldı
Her kayıp ademin dilinde duyuyorum
İçimdeki içimizde ki boşluk
O kocaman hiçlik
Ya bu baş ağrıları neyin nesi
Bedenime ağır gelmesi
Ne bir heves ne bir istek
Tembelliğinde dik alası
Şükürsüzlüğün en utanmazı bu
Ne çare çıkar yollara kilit koymak daha kolay
Dahamı kolay …
Ceviz kabuğu incir çekirdeği
Yada ağır ağır kanımı emen bir yarasa
Bu gece vakti..
Yada boğazıma düğümlenen
Sözlerin söylenememesi
Daha da ağır olan
Söylense bile anlaşılmamasının verdiği
O biçare korku
Tamam anladık içimizdeki
Korku bekçileri
Her öğün ağır ağır tükettikleri benliklerimiz
Bizleri hiç olmaya götüren kurtulmak için
parmağımızı dahi kıpırdatamadığımız hatıralarımız
yoksa yanılmalarımız mı küsmelerimizmi
o küçücük şen çocuk hallere bakarken
koskoca bir yalan bu neşe deyişlerimiz mi
yok yok barışmayı reddetmek mi
yada ağır bir nazarmı bu
nazar boncuklarımız kem gözleremi geldi de kırıldı…

05/12/05 23:47