Gem vurulmuştu duygulara
Kalleş gecelerde
İnliyordu rüyalarımız beş para etmez
çelişkilerde
sevdalar çarketmişti karanfil kokmayan
baharlarda...
Bumuydu anlamı hayatın çığlık atan
serseri kıvranışları
dili tutulmuştu sokratesin nefessiz kalmıştı
eflatun
def etmişti hayyam eğlencesiz gönül
serserisini...
Denklemler formülsüz aşklar inançsızdı
bir çocuğun anasız güvensizliği gibi
evren yitirmişti dostça gülüşünü
destanlar ağıtsız insan umutsuz hayaller
perişandı perişan...
Kayıt Tarihi : 21.4.2008 22:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir çocuğun anasız güvensizliği gibi
evren yitirmişti dostça gülüşünü
destanlar ağıtsız insan umutsuz hayaller
perişandı perişan...
VE EVRENİN KAYIP KENTİNDE BİR ÇOCUK AĞLIYORDU ...
HAAYALLERİ PERİŞAN EVRENİN HÜZNÜNE KAYBOLUŞUNA AĞLIYORDU ...
KİMBİLİR SESSİZLİĞİN SESİ DUYARDI BU MASUM AMA GÜÇLÜ HAYKIRIŞI....
HARİKA BİR ŞİİR OKUDUM ...
KUTLARIM:...
TÜM YORUMLAR (2)