Çok korkuyorum.
Yalnızlığın için de,
Bir nokta gibi kaybolmaktan,
Korkuyorum.
Yüreğimdeki yaralar kanarken,
İçim acırken,
Gözlerimin bir damla yaş dökmemesinden,
Korkuyorum.
Sensiz bir hayat düşünemezken,
Bir sabah yalnız uyandığımda,
Yüzümde bir tebessüm olmasından,
Korkuyorum.
Korkuyorum.
Bütün bunların gerçekleşme ihtimalinden,
Artık korkularımdan,
Korkuyorum.
Ankara Aralık 2002
Hakan ArıkanKayıt Tarihi : 14.6.2004 11:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!