Korku Şiiri - Ayhan Kudat

Üşüyorum baba
Gittiğinden beri bahar zemheri
Herkes vuruyor ama
Üzülme, canım yanmıyor
Ağlamıyorum da hiç
Bir kere ağladım ben
Tek bir yumrukla…
Zaten o yumruk aldı beni hayattan
Sen yenildin, ben yenildim
Oysa babalar çocuklarının gözünde yenilmezdi
Annem, ben, kardeşim
Hepimizi yendin
Gittin ya
Yenildik biz
O martı yendi bizi
Hani o cama vuran
Senin bakmadığın
Onun tak, tak, tak durmadığı
Bilmiyordum ki vaktin dolduğunu
Ve bilmiyordum Azrail olduğunu
Ben yüzüne bakarken aldı seni,
Artık martıları sevmiyorum
Kimseyi sevmediğim gibi
Bir şey soracağım
Hani ışıklar kapalıyken gidecektik
Hani ölüm o zaman alacaktı bizi
‘Yalan söylemeyen cennete gider’ demiştin ya
Ben hiç söylemedim baba
Ama sen gittiğinden beri cehennemdeyim
Tüm kötüler de burada biliyor musun?
Herkes bağırıyor, bir ben suskun
Suskunum çünkü ölüyüm.
Yaşamak kötü
İnsanlar kötü
Nefes almak kötü
Araftayım baba
Sıcak değil burası
Karanlık sadece
Hem de dipsiz
Ve sen yoksun!
Üstümü ört desem
Yoksun
Korkuyorum desem yok.
Bilirsin ürkekliğimi de
Gök gürültüsünde sarılmıştın ya
Öyle sarıl baba
Yine öp saçlarımdan ne olur
Ama yok
Kokun yok, gölgen yok
Sen yok, ben yok

25/092024