Korku Şiiri - Elif Yar

Sevgi hoştu, güzeldi
İyilikti merhametti,
Sevgi candı, can verendi
Bilinenin aksine
Sevgi çok tehlikeliydi
Yeni hevesler, yeni umutlar
İnsana renk verir, neşelendirirdi
Eğriyi doğru eden sevgi
Gün geldi yalanı da esas etti

Hayaller kurdururdu insana sevgi
Oysa hayaller tehlikeliydi
Çünkü kaybedilebilirdi
Bilinenin aksine
Kaybedilmesi mümkün olan her şey,
Mevcut tüm tehlikelerden bile çok daha tehlikeliydi

Sevgi büyüdü
Sözcük oldu, sözcükler şiir...
Şiir çok güzeldi
Kalbi esir alacak kadar güzeldi
Can acıtacak kadar güzeldi.
Oysa güzellik geçiciydi
Bilinenin aksine
Çok çabuk geçip giden bir şeydi

Güzellik, öyle bir geçerdi ki
Geçtiğinde, hiç uğramamış gibiydi
Sevgi büyüdü
Çiçek oldu, açıldı saçıldı
Mevsimler geçti üstünden
Rüzgarlar, yağmurlar yedi
Sevgi yağmur oldu
Gözyaşı oldu, sel oldu
Çiçeğini sulamak için...
Oysa çiçek suya doymuştu
Yağmurun ise duracağı yoktu
Çiçek çürümeye durdu

Yağmur durduğunda
Çiçek artık yoktu
Sevgi tehlikeliydi bu yüzden
Çünkü sevgi öldürebilirdi
Sevgi candı, hayattı
Sevgi can verendi
O eskidendi.
Eski, eskidi geçti
Geçmiş oldu
Oysa geçmişin sadece zamanı geçmişti
Acısı dururdu.