Korku Şiiri - İsmail Akyüz

Güzel bir sabah
masmavi bir gökyüzü
yazdan kalmış bir sıcaklık
mutlu ve sevinçliyim
yüreğime dokunuyor her güzel şey
yüzüm gülüyor yine
bakınıyorum umut dolu gözlerim
bir kadın görüyorum karşı binada
yapışmış pencerenin pervazında
pervasızca temizlik yapıyor
on üçüncü kattta üstelik bugün cuma
inanmasam da uğursuzca
bir korku sarıyor bedenimi
düştüğünü düşünüyorum
ellerim titriyor nabzım yükseliyor
bağırmak geliyor içimden sesim çıkmıyor
kendi kendimi yiyorum
kaçıp bir odaya saklanıyorum
bir az sonra korkuyla bakıyorum
kadın yok pencere kapalı
her şey normal asayiş berkemal
bu korkumdan nefret ediyorum