Hangi korkunun tutsaklığıydı,
Bizi böyle çiçeklerin kokusundan,
Mahrum kılan,
Hangi korkulardı içimizi yakan...
Görünmeyen ama hep var olan,
Bir alev gibi ateşi canlı tutan.
Neydi ha!neydi o!
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Edebiyat kokulu
Bu zaman yapraklarında...
Sizinle beraber bir yazar olmaktan
Sevinçliyiz, gurur duyduk efendim...
Tebrik ederim, başarılar dilerim sayın Hasan BİÇİCİ üstat
Saygılar sunarım...esen kalınız her daim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta