Korku Şiiri - Yavuzcan Pınar

Bu korkunun gözünün içine bakmış olsaydın
Bu korkunun saçını sevmiş
Bu korkunun kulağına fısıldayıp adını
Bu korkuyu uyutmuş olsaydın göğsünde
Bugün güzel uyanırdık
Bunu ben yapmadım
Beni ben değiştirmedim tek seferde
Senin önüne ben koymadım aynayı
Bunu ben söylemedim
Bu insanları ben yaratmadım
Bu yatakta yatan ölü
Bu düşüncesini savunduğun basitlik
Bu sözünü sevdiğin kirlilik
Bu çirkin adamı ben var etmedim evimde
Korkunun sesi var dilimde
Susamıyorum
Susturamıyorum hissi
-Bu korkuya bir şey söyle
Örümceğin ağına sarılı aklım
Bir zamanlar
Bir var olmaktan bahsederdi
Bir yüz yıl sonra
Bir adamın dilinde
Bir zamanlar
Bir güzel olmaktan bahsederdi
Bir gecenin körü
Bir dalganın sesi
Bir kayalığın dibi
Balık tutan bir adam
-Bana güzel olduğunu söyle
Bir balık tutmanın
Korkunun bedeliyle yatıyorum uzun süredir
Balık tutan bir adam öldürdüm düşümde