Korku nedir bilmezdim ben aslında
Ha elbette zaman zaman kaygılar olur
Yaşamda yetememek kaygısı sevdiklerine
Çözüm bulamadığın istekler
Ya da vakit ayıramadığın sevgiler.
Ama şimdi bende korkuyorum .
Evet itiraf ediyorum gözlerim dolu dolu
Kendimden değil ,kendi canımdan değil.
Ama canlarımdan birine musallat olursa bu virüs
Ya onların kılına zarar gelirse
Yüreğim sıkışıyor.
Şekerim yükseliyor fark ediyorum usul usul.
Bu beni çekilmez biri haline getiriyor kimi zaman.
Az evvel olmayacak bişey yapıp 30 senelik arkadaşlarıma elveda dedim.
Ben hem de ben.
Bunca sıkıntı içinde kaldıramadım gereksiz yazışmaları
Bitti.
Elbette geçer geçer ama .
Korkuyorum...
Kızgınlık doluyum.
Öfkem bedenimden taşıyor.
Şu zamanda dek canımı sıktıklarıma
Beş para etmez insanlara kafamı taktığıma
Hayatın ne de basit olduğunu unuttuğum zamanlara
öfke doluyum.
Tabii arkasından şu düşünceler geliyor.
Hayata devam etmek zor.
Sorumluluklar ağır.
Ama can korkusu başkaymış.
Virüs de hikaye sanki apansız başka bir hastalık
bir kaza
bir başka tür acı ile kayıplar olamaz mıydı?
Olurdu da bizim suratımıza bir tokat gibi vurulan virüse
Şükretmek mi gerek .
Of deli sorular.
Korkuyorum.
Ama savaşacağım
Dikkat etmekse edeceğim.
Kendim için ve herkes için.
Tüm ailem ve ülkem insanları için endişeleneceğim
Dualar edeceğim.
ve bir sabah bu da geçecek.
Tüm acıların üstüne doğan güneş bunun da üstüne doğacak.
Ve o gün kırlara koşacağım.
Yeminle bir daha olur olmaz şeylere üzülmeyeceğim.
Söz veriyorum kendime .
Söz veriyorum hayata .
Varsa benim için gelecek .
Söz veriyorum geleceğimde kaç günüm varsa.....
Her bir dakikaya saliseye.
Kayıt Tarihi : 24.3.2020 22:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşadığımız günlerin hikayesi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!