Korkarak büyür ya insan
Kaybedecek sanki her an
Sevdiğini sevgisini
Ellerinden kayar gibi
Kaptıracak gibi sevdiğini
Ellerin olacak sanki
Evladını kaybeden anne misali
Korkar oldu her gece insanın kalbi
Herkesten kıskanacak kadar değil
Herkesi kıskandıracak kadar sev
Demişler ya hani kıskançlık değil
Korkudur onun adı sevgidendir sebebi
Gözlerinin güzelliğne hapsolmak
Özgürlüklerin en güzeli eder
Saçının her tekini sevmek
Sonsuza kadar sevmeye değer
Sevgimi unutma hiçbir zaman
Sevgim sonsuz sana karşı her an
Korkarak yaşamayı öğrendim zaten
Yazan kişi seni en çok seven
Kayıt Tarihi : 21.12.2018 23:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanoğlu hep bir inanış üzerine yaşar hayatı. Tanrı'ya inanmak,putlara tapmak,dua etmek veya şanslı ya da özel bir taşı taşımak. Peki bunların yokluğunu hissettiğimiz an... İşte o anda korku devreye girer korku bazı şeylerin ,bizim için özel değerli olan şeylerin, yokluğunda oluşur işte korku bazen sevginin yokluğunda ortaya çıkar. Eğer insanın şu "Hayat Ağacında" tutanacak bir "sevgi" dalı yoksa işte o zaman korkar;ölümden,acıdan,yalnızlıktan. Bazen olur olmadık her şeyden korkarız tam bu sırada daha sıkı tutunur işte insan "Hayat Ağacına" çünkü tutunamazsak düşünce kırılacak olan kolumuz değil kalbimiz olur.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!