Korku Şiiri - Hasan Okursoy

Bir korkunun kıyısında
Dalgalanırdı deniz
Neler düşünürdünüz?
Sürtünen çakıl taşlarında siz

Öfkenin ucunda sararırdı yüzünüz
Kimse görmezdi derindeydi hüznünüz
Koştunuz ardı sıra
Beklerken sevdikleriniz

Uzaklaştı sular
Bak çiçeklendi ikindiniz
Renklenirdi her yeriniz
Sularla gitti gün sessizliğiniz

Temmuz sıcak
Unutuldu tekkavak
Tüm arkadaşlar sordu
Dalından düşerken her yaprak

Kuru dallarda kaldı sesiniz
Yuvasız bir kuşa acıdınız
Yorgun gecenizde
Geçmişi soludunuz

Kıyınızda bir dalga çığlığı
Ürküttü sizi
İkindide çocuklar
Yenlerine sürüp durdu günü

Türkülerde
Sabrınız çatladı çatlayacak
Ne güzeldi yaşamak
Gün indi sizi yalayarak