Senin derinliğinde kaybolurken
Anımsarım içimde,seni.
Tüm zamanlar da olmaman gerekir…
Varsın sen tüm zamanlarda…
Tüm mekan larda olmamış olsan bile,
Zihnimde kök salan kokunmu?
İçime yayılan korku?
Tenime bıraktığın izleri bir ben mi gördüm,
Kıvrım kıvrım beyazına yayılan ellerim gibi,
Bildim korkunun adını,
Yanlızlık, sensiz bir yanlızlık.
Bana dair ve sana dair…
Beraberce…
Gü, 26.11.2013
Günan ÜlgenKayıt Tarihi : 30.1.2014 22:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Gün An Hayat’ın 100′ ü" Serisi
![Günan Ülgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/30/korku-42.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!