Ben Allah'tan korkmuyorum
Çünkü insan sevdiğinden korkmaz
Utanır, gücenir, kıskanır.
Ben utanmaktan korkuyorum
Ben sana gücenmekten korkuyorum
Seni herkezden kıskanıyorum
Ben sanatçı değilim ki en büyük
zanaatkarın yanında
Koskocaman bir hiçim
Ama yinede elime kalemi alıyorum
Seni yazıyorum yarabbim
Kapkara kömür kalbimi karakaleme
Döküyorum ve bitecek o kömür toz olacak
Cihan'ımla temizleyeceğiz tozları
O güzel misafiri karşılayacağız
En güzel evimizde yani kalbimizde
O zaman anlyacagiz kalbimizin tek sahibi
Onun olduğunu ve ödeyeceğiz
Kirasını doya doya
Kapımız çalındığında bize gelen mutluluk
Olacak çal artık bekliyoruz seni bekliyorum
Kayıt Tarihi : 5.7.2024 17:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!