Ey bulut sendeki bu keder nedir?
Yağmur olur göz yaşların süzersin
Ey yaprak sendeki bu korku nedir?
En sağlam dallarda bile titrersin
Çiçek nerden aldın sen bu renkleri?
Hangi kalem çizdi bu benekleri?
Bu kokunun menbâ-ını de bari
Davan nedir? kime hizmet edersin?
Ey Baykuş bu dehşet bakışın neden?
Ey Güneş bu sıcak yakışın neden?
Ey dere bu coşkun akışın neden?
Vuslat umman'a mı, kime gidersin?
Balık yüzer, Ceylan ne güzel kaçar
Yılan sürünmekte, kuş nasıl uçar?
Aklım idrak etmez naçarım, naçar
Ey aşık, sen ne davası güdersin?
Ey Binali, dua et ki insansın
Ey rüzgâr, üfleki bu ateş yansın
Sen bazan aheste, bazan tufansın
Bazan gülü incitmeden gezersin.
Kayıt Tarihi : 4.2.2009 17:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Korkunun zıddı da sevgidir. Sevgiyi elde etmenin de bir tek yolu vardır. Yaradanın insana olan sevgisini ondan almadır. O zaten sevgisini vermiştir de insan oğlu almasını bilememektedir aslında. Korku yerine sevgiyi alan insan Sevgiyle dolacağından kabında sevgiden başka şey olmayacağından korku denen şeyi bilmez bile.
Sevgiyle kalın, sevgiyle olun, sevgiyle yaşayın.
TÜM YORUMLAR (1)