tıpkı çocukluk günlerindeki gibi korkuyorum
dut ağacının altındaki kuyuda saklı korkularım
öcüler vardı orda Arap dudaklılar
yaklaşılmaz ki dipsiz kuyuların yanına
şimdide korkuyorum iliklerime vuran
öcü adamlardan
öcü ayaklardan
dağlardan karlardan değil de
şehrin ayaklarından korkuyorum
bir sen vardın elimden tutacak
korkumu kıracak
omzuna yaslanacağım dağdın
oysa..
tuz buz oldu aynada adamdan yansımalar
sen beni sevmiştin öyle mi
aynadan sevilmeyi bilmez ki içimdeki çocuk
yalın dokunulmayı sever
yılanı bile sever sokmasının acısını bilmediğinden
yalanı sever yalansız olduğundan
ya da çek git
beni dipsiz kuyularda bırak
içimden bir tren geçer
ellerim üşür,kalkmaz mendil sallamaya
zamanın sarkacı vururken tik taklarını
sol yanım sızlar..heybeme korku dolmuş.
Yerkesik-2008
Sevginaz İnalKayıt Tarihi : 7.10.2008 13:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Web, yeni düzenleme yapıldığı için köşemde i-netten okuyamayacaksınız.
her sey gönlünüzce olsun,,
gurbetten sılaya
selam ve dua ile
Sevgilerimle
MEHMET ALİ ŞAHİN
Korkularımız gün gelir yaşanır olur. Korkularımızı yendikçe büyüyor, güçleniriz. Bu korkular içinde ' Aşk ' korkusu en tehlikeli olanıdır. Çocukluğumuzde ya da daha aşkı tatmadığımız yıllarda ,aşık olacağımızın hayali ve meraki içindeydik. Gün geldi aşık olduk ve kimbilir hangi nedenlerle de onsuz kaldık.
Sonra sevgiler yiter yiter. Yiter de bizde buruk bir acı bırakır. O zaman bakışlarımız nasıl da derinliğini yitirir. Derinliği olmayan saydam aynalar gibi bakarız. Çünkü gözlerimiz ölen aşkın matemini bitirdiği an artık o aşktan kurtulup duygularını dondurmuştur.
Yüreğinizden esin eksilmesin.Tebrikler.
TÜM YORUMLAR (9)