Korku Şiiri - Mehmet Kaya 2

Bağlanmak san alabildiğine
Suya muhtaç toprak gibi bağlanmak
Kalbimin ortasına saplanan kurşun gibi
Bir damla kana muhtaç can gibi sana muhtacım

Anlamıyorsun ben san mecburum
Adını bir mıh gibi çakmışsın aklıma
Büyüyor içimde sevgin bir fidan gibi
Anlamıyorsun ben sana mecburum
Sevgin bir fidan gibi ısıtan bedenimi

Ağaçlar çiçekler bahara durdu
Bu şehir o eski İstanbul mudur
Karanlıkların parçaladığı bulutlardan
Yağmur kokusu siner kaldırımlar
Yol boyunca şerit şerit sokak lambaları
Ben sana muhtacım, mecburum anlamıyordun

Sevmek çoğu kez rezilce bir korkudur
İnsan bir akşam üstü ansızın yorulur
Bırakır sevdiklerini sevenlerini geride
Yaşam bir bıçak sırtıdır, kıldan ince kılıçtan keskin

Kimi zaman keser bileklerini tutkusu yaşamın
Birkaç hayat çıkarır damarlarından
Hangi kapıyı çalsa çoğu zaman
Arkasından yalnızlığın adi uğultusu.