Korku Şiiri - Sıtkı Sezgin Ergün

Korkuyorum, sesimden çok korkuyorum, kulağıma tuhaf geliyor.
Korkuyorum, gözümden çok korkuyorum, göremiyorum, gözüm iyi belki
Korktum, kokular duman gibi kokmadı, kendimden korktum
Korkabilirim, ölemezsem bir gün, demir bir kafes cennet gibi gelecek bana
Korkacağım, bir şişeden dünyaya bakmaya, korkutulacağım
Korkmuyorum, sesimi duyduğum zaman, duyabildiğim zaman
Korkmuyorum, gözüm karardığı zaman, göremediğim insanlardan
Korkmadım, boğulmaktan; ben boğduğumda beni ve bendekileri
Korkabilirdim, sonbaharda yaşayamasaydım bu hayatı ilk defa
Korkacaktım, o şişe bana bakmasaydı ve konuşmasaydı sabaha kadar.