Geceyi uykuya boğdu yalnızlık
Ateş edildi kalan son aydınlığıma
Işığım da söndü senden kalan…
Bir dahasını düşünemedim, acı doldu düşlerim.
Uyku ile uyanıklık arasında bütün düşlerim için ağladım…
Uyandığımda her şey donuktu…
Yalnızdım… öylesine yalnızdım ki nefes alamadım…
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
çok teşekkürler
Geceyi uykuya boğdu yalnızlık
Ateş edildi kalan son aydınlığıma
Işığım da söndü senden kalan…
Bir dahasını düşünemedim, acı doldu düşlerim.
Uyku ile uyanıklık arasında bütün düşlerim için ağladım…
Uyandığımda her şey donuktu…
Yalnızdım… öylesine yalnızdım ki nefes alamadım…
Korktum… karanlıktan korktum…
Bütün ruhuma işlemişti korkularım
Bedenimde yayılan bir zehir gibi…
Kalp yalnızlığı çok kötüdür siz çok güzel anlatmışsınız dizelerinizde yüreğinize sağlık Saygılar...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta