Geceyi uykuya boğdu yalnızlık
Ateş edildi kalan son aydınlığıma
Işığım da söndü senden kalan…
Bir dahasını düşünemedim, acı doldu düşlerim.
Uyku ile uyanıklık arasında bütün düşlerim için ağladım…
Uyandığımda her şey donuktu…
Yalnızdım… öylesine yalnızdım ki nefes alamadım…
Ben nefret eyledim sizin gerçekten
Yalanı severim, yalanı gayrı..
Tiksindim bülbülden, gülden, çiçekten
Yılanı severim, yılanı gayrı..
'Sapıtmış bu' diye beni yeriniz
Devamını Oku
Yalanı severim, yalanı gayrı..
Tiksindim bülbülden, gülden, çiçekten
Yılanı severim, yılanı gayrı..
'Sapıtmış bu' diye beni yeriniz




çok teşekkürler
Geceyi uykuya boğdu yalnızlık
Ateş edildi kalan son aydınlığıma
Işığım da söndü senden kalan…
Bir dahasını düşünemedim, acı doldu düşlerim.
Uyku ile uyanıklık arasında bütün düşlerim için ağladım…
Uyandığımda her şey donuktu…
Yalnızdım… öylesine yalnızdım ki nefes alamadım…
Korktum… karanlıktan korktum…
Bütün ruhuma işlemişti korkularım
Bedenimde yayılan bir zehir gibi…
Kalp yalnızlığı çok kötüdür siz çok güzel anlatmışsınız dizelerinizde yüreğinize sağlık Saygılar...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta