Korku Şiiri - Sadettin Deren

Özlediklerimize anamıza babamıza
Doğduğumuz köylere kentlere
Kuş olup uçasımız gelenlere
Bir çırpıda varabilmek…
Artık çok geç mi ola?

Gönülden ettiğimiz yeminlere
Yavrularımızı yeniden eğitmeye
Eksik bıraktığımız Ata ilkelerine varmaya
Yurdumu hurafelerden bir bir ayıklamaya…
Artık çok geç mi ola?

Dağlara tepelere terlemeden seğirtmeye
Merdivenlerden diz ağrısız ikişer üçer
Bir solukta atlayarak
En üstlere varmaya…
Artık çok geç mi ola?

O güzelim kuru fasulyenin pilâvın
Zeytinin pastırmanın yumurtanın
Baklavanın tahin pekmezin
Lokma lokma tadına varmaya…
Artık çok geç mi ola?

Mangalda çipuralar sulandırırken ağzımızı
Çeşme kavunuyla başlamak bir kadeh susuz rakıya
Şerefe diyebilmek dostlara
İkileyebilmek arslan sütünü korkusuzca…
Artık çok geç mi ola?

Seninle ey sevdiğim güzel kadın
Halâ en yücesinde duyguların,
Varabilmek sevgilerin en kuytusuna
Yüreklerimizi her gün tutuşturmaya…
Bence hiç geç olmaya

Sadettin Deren