Korku Şiiri - Nazım Keskin

Kadermiydi bunun adı
Yoksa kızılca kıyametin koptuğu
İnsanlıktan yoksun insanlık adına insan katleden vahşilerin
vicudumu parçaladıkları anda çıkardıkları uğultumu
yoksa benim bahtsız gardaşımın çığlığı mı
bilmiyorum anne neydi bunun adı
bilmiyorum...öğrenmek istiyorum anne
onlar cehennemin derinliklerinden seslerini duyurmaya çalışırken
ben sana cennetten el sallamak istiyorum anne
hakkını helal et
işte okundu sabah ezanı
ve ak sarıklı hoca geldi
dışarda idam sehpası
cellatın elinde kalın bir urgan...

sözver bana anne söz ver
ağlama sakın ardımdan ağlama
oğlun şehit oluyor inandığın davadan
ellerinden öperim sana bu mektubu yollarken..

gururduy benimle gurur
oğlun kendi gidiyor sallanan darağacının ipine
ellerimle taktım yağlı urganı kendi elimle
şehadettir dilimdeki uğurlu kelime
allaha emanet ol kal sağlıcakla
cennette görüşmeküzre,hakkını helalet anne...