Korku Şiiri - Mustafa Benkli

Korku; acz eseri gelir bana,
Hep, buna dûçâr olmaktan korktum.

Korkuyla; ders verilir insana,
Utanç verilmemesinden korktum.

Zinâ, riyâ ve her kötü yana;
Bu yolla varılmasından korktum.

Ne yapsan; bulunur kılıf ona,
Âr, hayâ tükenmesinden korktum.

Hakk'tan korkmamak ta var; bak sana! ...
Hep bu münâfıklıktan korktum.

Allah'tan korkmak mı; korkum? Hâşâ! ...
Rabbimden utanmamaktan korktm...