Gülerken birden aktı yaşlarım
Umutlarımın bitmesinden korktum
Göz kapayıp bulutlar sakladım yalnızlıklarıma
Düşündükçe azacağını sandığım acılardan korktum
Korktum özlemi hasreti sevdayı bilmeyen ruhlardan
Yüreğime yakışmayan sevmelerimden kendimden korktum
Açık kalan pencerelerden sabah rüzgarlarının sesinden
Böylesine bilinmezlerin üstesinden gelememekten korktum
Oysa ne acıların koynunda uyutulduğumu unutarak
Göğsüme çarpan sevgileri ekmeğim aşım gibi korudum
Akşamın ellerini tutup gecenin nöbetini beklemekten yoruldum
Ölümden değil bu hayattan bıkmaktan korktum.....
Kayıt Tarihi : 11.5.2004 04:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bıkma,korkma şair...
Üç-beş günlük dünya dan bıkılır mı...
Üstelik çatısı da yoksa...
Nezahat Türkmenoğlu
sevmelerimden korkmak!..
değişik bir tad!.
TÜM YORUMLAR (6)