Korktum Şiiri - Adem Boz

Apansız bir gece nöbeti, sandım
Ama güpegündüzdü, uyanıktım
Sesini işittim, yüzüne baktım
Gözün gözüme değdi, donakaldım
Sonra sen sonbahar oldun
Bense kuru bir çınar ağacı
Hoyratça rüzgarını savurdun
Döktüm sana sarı yapraklarımı…

Elini elime uzattın, tutamazdım.
Bir daha bırakamamaktan korkardım
Sen dudağını büküp, gözyaşı dökerdin
Bilmezdin gönlüme ateş dökerdin
Biliyordum aslında herşeyi en başından
Ayrı dünyaların insanları meselesi değildi
Ya da ne sen peri kızıydın da ben gururlu genç
Ama bu dünya, bu hayat, anlayamazdı sevgimizi
Felaketin olmaktan korkardım sadece…

Şimdi kimsesizlikler ve sensizlik içinde
Gelmeyecek vuslatı bekler oldum
Ve hasretin öyle büyüdü ki içimde
Sana bakarken seni özlemekten korkar oldum…