Korktum Şiiri - Nuray Sarac Koparal

Efsun dediğim,tutku dediğim
En çok sevdiğim,en çok kızdığım kadın
Ne olur gözlerimin önünde kaybolup gitme!
Biliyorum yok olma isteğini...
Sevgisiz büyüyen kalbini...
Tutunmak isteyişini...
Üzgünken ellerinin titreyişini...
Görmediğin şefkatin eksikliğini...
Yazamadığım,anlatamadığım seni,
En iyi ben anlıyorum.
İçine attıklarını,çaresizliğini,
Gözyaşlarını tanıyorum...
Kocaman dünyayı,küçücük tırnaklarınla
Kazıdığını biliyorum...
On yedi senemi paylaştığım,
Yokluğuna bir günden fazla dayanamadığım
En çok düşündüğüm,en çok kırıldığım
Kaybetmekten korktuğum tek kadın,
Can dostum,canım arkadaşım
Ne halt yersen ye,ama tükenme!
Gözlerimin önünde eriyip gitme!
Pes edip,kendini infaz etme!
Ve mümkünse ben ölmeden ölme!
Ne olur uyan! Şİmdi uyan sonra yine uyursun.