Korkmuyorum Şiiri - Uğurcan Ertürk

Kaçmaya çalıştığın gerçek birgün karşına çıkacak,
Ve işte o gün kaçacak yerin olmayacak.
Ben senin varlığını seviyorum, yokluğunu seviyorum,
Sana ulaşamadığım dakikalarda, seni duymayı, seni özlemeyi,
Hiç görmesem bile seninle olmayı seviyorum.
Hiç korkmuyorum seni sevmekten.
Senin gülüşünü seviyorum,
Her bana bakışında gözlerinde okuduğum o duyguyu,
Gözlerindeki gözlerimi seviyorum.
Gönlünü seviyorum, özünü seviyorum senin,
Dudaklarındaki sözlerimi seviyorum.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben sendeki o sıcaklığı, sana olan uzaklığı seviyorum.
Yanaklarından akan gözyaşlarını,
En çok dağınık olduğunda saçlarını,
Beni arayan ellerini seviyorum.
Yalnızlığımı seviyorum, sebebi sensen.
Ayrılığını seviyorum, en çok yalnız kaldığımda.
Beni bulan gönlünü seviyorum,
Ben en çok senin bana olan sevgini seviyorum.
İçimden haykırmak geliyor,
Dünyaya sığdıramadığım seni, kalbime sığdırmak geliyor.
Ağlamak geliyor seni görmezsem,
Özlemek geçiyor içimden, seni sevmek geçiyor.
İçimden sana doğru giden, bin türlü yol geçiyor.
İçimden sen mutlu olacaksan ölmek bile geçiyor gülüm.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben yanlızca seni seviyorum,
Ne o muhteşem güzelliğin, ne kalbimdeki özelliğin,
Ne de sevdiğim için değil, seni yanlızca sen olduğun için,
Ruhun için, kalbin için, aklın, sevgin için seviyorum seni.
Ben seni en çok kendim için seviyorum,
Belki de ilk defa bencil oluşumu,
Sana borçlu olduğum için,
Seni herşey için seviyorum.
Ve sahip olmadığım hiçbirşey için.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Her dakika seninle olmayı seviyorum,
Gözlerimi her açtığımda aklıma gelişini seviyorum.
Her gece uyumadan önce,
Seni sevdiğim aklıma gelince,
Sensiz uyumayı bile seviyorum.
Uyumadan önce seni düşününce,
Ben seni en çok umutsuzluğumda beni bulduğun için seviyorum.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben seni bu şehirde olduğun için değil,
Benimle aynı toprağa ayak bastığın için,
Benimle aynı gökyüzünü paylaştığın için seviyorum.
Geceleri benim yüzüme vuran ayışığı,
Senin de gözlerine vurduğu için seviyorum.
Benim kemiklerimi ısıtan yaz güneşi,
Sana da sıcaklık veriyor diye seviyorum seni.
Beş bin yaşındaki bu dünyada,
Beinmle aynı zamanı paylaştığın için seviyorum.
Ben seni benimle yaşadığın için,
Benden hiç gitmediğin için seviyorum,
Beni hiç terk etmediğin için.
Ellerini seviyorum tanrıya açıldığında,
Kalbini seviyorum kapıları açıldığında,
Ve gözlerini seviyorum, her karşımda kapanıp açıldığında.
Bana baktığında içimde yakaladığın coşkumu seviyorum.
Her bana baktığında,
Seni sevdiğimi hatırlamayı seviyorum.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Her kibrit çaktığımda,
Alevin içinde seni görmeyi seviyorum.
Her sigara yaktığımda,
Dumanın şeklinde seni görmeyi seviyorum.
Her bana baktığında,
O kadar çok seviyorum ki seni sevmeyi,
Yalnızca sen olduğun için hayatımda,
Kendimi bile seviyorum, sen olunca aklımda.
Kalbimi seviyorum, seni seviyor diye.
Gözlerimi seviyorum, seni görüyor diye.
Ruhumu seviyorum, senin ruhuna bu kadar yakın diye.
Varlığımı seviyorum, sırf sana borçlu olduğum için.
Mutluluğumu seviyorum.
Gülümsemeni seviyorum, seni düşününce.
Ayakta kalışımı seviyorum, sebebi sen olunca.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten,
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben sana olan sevgimi yazan kalemimi seviyorum.
Senin adına yazdığım kağıdı seviyorum.
Sana olan sevgime benzettiğim her sevgiyi seviyorum.
Bana seni hatırlatan herşeyi,
Sana giden yolları seviyorum.
O kadar çok seviyorum ki seni,
Seni kaybetmek korkusu bile içinde yalnızca sen olduğun için.
Sana karşı duyduğum bir duygu olduğu için,
Korkumun sebebinde sen olduğun için seviyorum.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten,
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Seni seviyorum.
Haykırmak geliyor içimden dünyaya,
Seni seviyorum, sadece seni seviyorum diye.
Sadece seni seviyorum diye