suçlarıma yakalanmaktan, öyle korkuyorum işte,
sokaklar yolum iken, başım yerde,
insanları süzüyorum, hikayeler yazıyorum,
tanımıyorum hiç bir yüzü,
simaları hiç görmedim, bu karanlıkta,
düşerimle yaşıyorum, hayallerimle oynuyorum,
halen, kafamda kurguladığım insanlara aşık oluyorum..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta