ben korktum artık dost aramaktan
acı çekmek çok zor yürek acısından
ah o korku kabusmu hatıralardan
yayılmış içimi kemirir bir yandan
parçalıyordu bedenimi darmadağan
korktum korktum korktum yaşantımdan
bırakmadı yine prangalar sevgiyi
çözemedi gitti şu lanet basiretini
çok görürler Mevlana'ya Tebrizli Şemsi
Ferhat'a Şirin'i Aslı'ya ise Kerem'i
ve daha nice nice isimsizleri
çağırdım çağırdım çağırdım sessizliğimi
ne anladım ben böyle hayattan
korkar oldum baharı yaşamaktan
sonbaharda dökülür yapraklar dalından
sevinemem gündüzün aydığınlığından
gecenin karanlığı gelir peşi ardından
korktum korktum korktum yanlızlıktan.
Kayıt Tarihi : 12.1.2003 21:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!