Korkmak Şiiri - Muzaffer Öztaş

korkmak kaç harfe dönüşür
gecede
bir hayat mı
bir hayal mi,
uykusuzluğun tanımında...
siyah küllenirken ay ışığına
bir seçenek kalır
küllenip
hangisinden başlamak korkusunun
geleceğin kuşkudunda...
dirilmekte olan tamara
boğulup doğan güneş gibi
batmak her doğuşunda...
sessiz kulak çınlayışları
kilisesi
çan çalışında
mumlar eriyip gitmiş
gece karanlığında...
korku salar ellerdeki ateş ışıkları
dalgalar uçurumlara atlar
bir kaval
birsigara izmariti
kalır korkuda...