Korkmadan Ölmek Yabanıl Bir Düşünce Oldu ...

Çıkıp söylediler her şeyi. Müsveddeler çöpe
Kapa gözlerini, çağırmayacaksan dünya yok
Koç burcu yay burcu yar burcu sonra hamle tamam
Baksam görürüm belki ama bakamam
Çıkamam. Bir ufka girmişim ki buyruk zor.
Kim sahipsiz yolcuları anlar ki
Suzinak makamından çiçekler açar
Zaman suvarır çiçeklerini lakin çiçek bilmez.

Bir iz olmalı biliyorum. Ya da bir yorum
Ne inciler döküldü oysa ne sözlerden
Gözlerden arta kalan ne varsa yok
Çok yalnızlık belki yakışırdı. Düşüncelerim kalabalık
Balık burcu oğlak burcu demedim
Fakat şiir burcu kitap burcu ekleyebilirim aslında
Ama yokluk başka, çınar neden çürüdü ki
Bilsem ahlarım mı kalırdı zamana boydan boya uzanan.

Hikmeti başka zamanlardan gelen izler var şimdi
İkindi olamadan sınanmalı dünya ve rüya
Güya hançer doğrarmış çift su verilmeden ne ki çelik
Bölük pörçük bir hayat mıdır hançerden kalan
Yalan ne varsa gömünce toprak yalan olmaz bilirim
Mirim haykırma zamanı gelmedi mi karanlıkların ortasına.

Yürümek er işi ya, bey işi oldu yorulmak ve yormak
Irmak yatağında diri balık sepete mahkum
Tahakküm altında bayrak mı dalgalanır
Irgalanır belki kavaklar, ruzigar ses vermez
Korkmadan ölmek yabanıl bir düşünce oldu şimdi.

Haykırmak sana kaldı kırılınca kanat
Kıraat ne ise okurken bilmek üzre konuşabilirim
Ah mirim sen ve hayat ve at ve kılıç yalnız
Uzağız aslında gün gibi dün gibi yarın gibi
Belgeler ve söylevler ve buyruklar ayrıca sen
Ben gibi yorguna kaldın derin ruhunda
Çün kanatır korkular...