Korkma Sönmez Bu Şafaklarda Yüzen Al Sancak

“Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak “

Korkmadım hiç bir zaman, direndim namerde
O karanlık deviren bayrak var ise elimde
Razı gelmez ruhum bil ki ebedi bu sevda
Kaç mermi sıkarsan sık sadece kalır bedende
Mana yükler dirilirim her yeni doğan nefeste
Alnım açık dik yürürüm adı Vatansa bu bestede

Sanma boynumu assan kalpte ruhum ölür
Ölüm nedir ki Şahadet ile gözümde büyür
Nidalanır belki sesim allah diyerekten
Minaredeki Selaya ruhum benden önce yürür
Elimde varsa kan kırmızı ay üzerine vurur
Zalimin zulmüne ilk önce kalbim durur

Bağrıma vursanda fırsat bulduğunda hançeri
Unutma bu bedeni çiğnemeden giremezsin içeri

Şanlı zaferler kazanmış bir milletin torunlarıyız
Anla bir karış toprak için arşa çıkar dualarımız
Feryat etmesin diye masum gelecek nesiller
An olur dünya izler bir gecede tarih yazarız
Kardeşiz biz ırkımız farklı olsada yanyanayız
Lakin dikkat girmesin araya düşmanlarımız
Aklımızla düşünür yürürken ayaklarımız
Rahmete eğilir bir ve tek asi kafalarımız
Direniriz ve yine bu bayrağı tepeleri asarız
Anaların duaları ile biz bir olur dağları aşarız

Yarınlar bizimdir ve ebediyen bizim kalacak
Ümit et bilki mahşerde herkes yerini alacak
Zalim her kimse zulmüme elbet karşılık bulacak
Ellerinde kanı varken bu kadar masumun
Naralar atsada kor ateşlerde elbet yanacak

Alnından vurulmuş yatıyorsa tertemiz asker
Lütfu kerem davasında Şahadet O na yeter

Sancakta en kutsal görev hakkı bilmektir
Aslını bilip dos doğru ona yönelmektir
Niyaz ederken ellerin değil göğsün titremesi
Can geldi kalubela dan diyebilmektir
Aklı vicdanı tertemiz kıyafetler giyerek
Kalbin her atışında sualsiz ölebilmektir

Aydın Gürz