"KORKMA; SÖNMEZ BU ŞAFAKLARDA YÜZEN AL SANCAK! ." Kendimizi Bilelim! . = 000.008 =
Bir Ağaçta Seni Anımsamak; Vicdana Gelmek: Baş Vurmak Omzuna! .
Yine işaretinle; sorumluluğumuzun gerektirdiği çizgi ile biz! .
Yine emrinle demir kesilir, çeliğe çifte su verilir aşklarca! .
Kılıca gerek kalmaz; vurulacak başlara, omuz verdin: aşkınla! .
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta