Eriyorum ben gün be gün,
Senin aşkınla ben gülüm.
Biraz gül, birazcık konuş;
Olmaz ki bu kadar zulüm.
Razıyım ben kaderime,
Senden gelecekse ölüm.
Ama şimdi ölmek niye,
Senle olmak var be gülüm.
Elim bağlı, kolum bağlı;
Senle dolu benim gönlüm.
Seni böyle çok sevmekten,
Ancak vazgeçirir ölüm.
Başkasını seversen sen,
Yaşam olur bana zulüm.
Sensiz zaten bir ölüyüm,
Öldürmekten korkma gülüm.
04 Şubat 1994
Vahit AydemirKayıt Tarihi : 2.2.2010 21:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!