Korkma Annem ( bir anneden evladına )

....
Şimdi düşünüyorumda,ne kadar önemsizlikleri önemli saymışım...
Bir hastane odasında bana merhem olmaya çalışan meleğim..
Annem sakın üzülme,ondan gelen herseye teslimeyet degilmi kul olmak deyişin..
Teslim oldum meleğim ..
Senki bir çocuk kucağıma emanet edilmiş mucizem degilmiydin..
Senki büyümeyi birlikte öğrenişim..
Anneligin ve evladın nasıl bir mucize olduguna tanık oluşum..
Duamsın meleğim..
Ve umudum ,yeniden mucizeye tanikliğıma imtihan yolum...
Şimdi düşünüyorumda hayatta onca önemsize yetişme koşusundayken ,en güzel anlarımızı geciştirmişiz...
Gözlerimi kapattığımda gözlerime ilk bakışında takılıyorum..
Adım atışlarımda ilk yürüyebilme telaşlaşların ,ve sendeleyip her düşüşünde inatla ayaga yeniden kalkışların..
Biliyorum melegim senin ne kadar inatçı olduğunu ve pes etmeyişini acına rağmen..
Şimdide inat et ve pes etme acına rağmen..
Seni sütten kestigim an geliyor aklıma..
Gögüslerimdeki damarlarım çekilircesine bir acıydı..
Aynı acı yine damarlarımda..
Bu kez sana can veren can suyun olsun ruhuna..
Sen benim mavimdin ,ve mavi hep umuttur unutma..
Kabullenişim imtihana ,inancım mucizem olan sana...!!!
Şimdi avuttuğum bebeğimde avunayım hayata senin tutunuşunla...
Biliyorum şu an gecedeyiz zifiri karanlık..
Ve birtek yıldız var içerisinde adı sen olan ışıl,ışıl...
Sabahın muhteşem aydınlığının müjdecisi..!!
m.z