‘yürekten vur beni istersen ey yüreksiz’ der inatla altın saçlı Akhilleus
vermem sana Aga/memnun bu canda tutsak özgürlüğümün her bir teli
alır göğüs başını anaların yine çeker gider O güneş, bırak batsın bu sızı
bir avuç göze bir parmak yaş çalar eller, yine ıslaktır kurutamadığın gönül çölü
savaş kollarında görsün seni o, büyüksün anladık işinde var alın terlerin
payın en okkalısı ele gitsin, üç kuruş olsun canın, yerlere düşsün he mi?
onur paspasın payında pay, kedi parenin canında hay, sen koş yine yolların
çekilir iken hiçliğe damarlarındaki nefes göz olsun, yaraların coşsun he mi?
yıkansın yazgın anan Thetis’in göz sularında, gel git olsun anam hadi acıların
büyük bir masal bu destan değilsin yine a oğlan, bitmeyen kış, çoğu gitti az kalansın
baban ne bilsin ki, ölümlüdür Peleus, oğlu ile titreyecek değil artıkTruva, açıldı sırların
ah vah’ın yerde kal yine diye yeni bir efsane yaratmalı, Homeros bu boru mu yazsın…
şafaklar yine yenilsin aya, ayaklarında kanatlar, uçsun sonsuzluğun ovasında
duygular uzasın yola, acılara en yakın yolcu, kinsiz omuzlarda kalsın yorgunluğu he mi?
korumaz yazık ki silahları, sürülmez bir iz yazık doymaz insan-avlarlar’ın önünde
korusun yorgun yüceler bizi, beni sen seni ben sanarak savaşmaktandır argınlığı he mi?
kaçsın bitkin soluklar karanlığa artık o son bu gün olsun artık kıyamet
ölümsüzsün artık sen yenilmez değil elbet sol topuğun değilmiş büyük vijdan
nehirler kızıl can akar, büyü değil gördüğün al al gül de olsun alamet
sonsuza kadar nefes almayacak ya yüreğin, savaşta değil yazık öldün sokakta ey can!
ölüm aç gözlü köpek, dört gözünü kan bürümüş gözü yaş bir ağacın altında
yok artık söz yeni bir kılıç, altı üstü zırh, cansız bir at cebindeki krallığım he mi?
korkma Akhilleus korkma yere düşen sen değil, cansız giydiğin yelek artık bedelin
bırak kendi düştü desinler, ayaklarında değil yüreğindedir bu cansızlığın he mi?
bir son olamaz açtığın kapılar, uçurabildiğinse özgür hiç sesin
biri ah dedi dön arkana bak bir, öldüren seni bir dokunup bir hoşa giden olmasın
aşık kucaklarda ölen canlar sensin, anılmayan adreslerde artık nefesin
aradığın bulduğun sevgili değil bu, acının yeri hiç mi dolmasın?
sg/nisanikibinyirmi
Selçuk Göldere
Kayıt Tarihi : 17.5.2020 02:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
topuğundan değil de yüreğinden vurulup ölenlere yazılmıştır.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!