Ölümün kul,kölesi ölene dek korkanlar
Onlar ancak öldükten sonra korkusuz yaşar.
Cesur üç günlük ömür uzundur yüz yıl kadar
Yaşanan o ömürde ölümsüz bir lezzet var.
Korkak kendinden kaçar,sığınır bir korkağa
Gölgesinden ürperir,güvenmez sola,sağa,
Düz yolda tökezlenir,mümkün mü çıkmak dağa?
Son değil ilk düşen o kaçıp korktuğu ağa.
Gel korkuyla yaşama şu kısacık ömründe
Gerçek cesur olmasan sen de cesur görün de
Göreceksin diz çöker korkuların önünde,
Yarını yaşar kalbin,korkular kalır dünde...
Kayıt Tarihi : 16.11.2005 11:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alper Kürük](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/16/korkma-32.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!