Korkma Şiiri - Hakan Tatlı

Tamda düşümüzün ortasında uyanırız bir an,
Başrol sanarken figüran olduğumuz vurulur yüzümüze,
Kimler geldi geçti bu dünya sahnesinde,
Kimleri vermedikki kara toprağa Korkma.

Bazen soluk bir yüzle bakarken,
Bazen gözde yaş hıçkırırken aynaya,
Bir hüzün çöker önce içini yakan,
Sonra büyür olur birdenbire Volkan.

Eller titreyince ve gözler kırışınca
Düşman kesildiğin zaman dünyaya,
Umarsın bir dost sesi kapı zili duymaya
Kimse gelmese de yalnız git toprağa Korkma.