Korkarım Şiiri - Gürsel Güveloğlu

Kara gözlüm senden ayrı kalmanın,
Daha uzun sürmesinden korkarım.
Ne kadar sabretsem katı babanın,
Tenhalarda görmesinden korkarım.

Beni yakar bülbül gibi dillerin,
Gonca açar nur yüzünde güllerin,
Benden önce gelip yaban ellerin,
Saçlarını örmesinden korkarım.

Bembeyaz duvağı açsam kolundan,
Bir ömür mutluluk alsam dalından,
Sakın geçme cahillerin yolundan,
Çiçekleri dermesinden korkarım.

Fakirlik kaderim,bende yara da,
Sevene gerekmez, pulda para da,
Kollarını açıp senden murada,
Yabanların ermesinden korkarım.

Düşümde sararım bir an dalınca,
Vuslata yorarım yalnız kalınca,
Gürsel’den koparıp eller alınca,
Azrail’in sermesinden korkarım.

(25 Temmuz 1979)