Bu son veda, benzemez öyle sessiz gidişlerime.
Dokunma, konuşma, kanmam artık gülüşlerine.
Ağlama, ben ağlamam artık anılara.
Çağırma, gözyaşım kalmadı geçen yıllara.
Topladım eşyalarımı, onlarda küsmüşler sana.
Soldurdun gül yapraklarımı artık ne anlatırlar sana.
Kelebekler uçar rengarenk, hayat dolu, bir gün yaşar ya.
Öyle kalsaydı aşkımız, kanatlansaydı sonsuza.
Bir gün gelir, öyle ağır olur ki ayrılık.
Dokunma o an, vazgeçerim dönerim diye korkarım.
Sus ağlama günler geçmez, kabuslar çöker gecelerime.
Bir ayrılıktan daha, bir daha ölmekten korkarım.
Kayıt Tarihi : 3.8.2005 09:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Alkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/03/korkarim-23.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!