Korkarım Şiiri - Yavuz Selim Sabbah

Korkarım, gecemin sabahı uzak.
Güneşim karanlığı yaracakmı.
Yokluğun içimi, yaktı yakacak.
Bu gönül gamsız uyanacakmı.

Bir ince hastalık olmayışın.
Ruhumu bedeninin okşamayışı.
Çekilmez inan dünyanın güneşsiz kışı.
Baharda çiçeklerin açmayışı.

Olmayışı artık, bu kalbin umutları.
Yağmuru yoksa olmaz göğün bulutları
Bak yine bugünde kaçırdın uykuları.
Bir anlam aramakta şimdi duygularım.

Bir damla tomurcuğa aşk ile çarpar.
Haline muzdarib gecem, sabahı arar.
Seven ile sevilene bunca dualar.
Ateşin içimi, yakar da yakar.